الف"

عالم ـ در هر آنچه که هست
[راهي از تن شب، براي خود بافته است
گسستگيِ شب
به نزديک ما
تاريخ را حواله به سعي ما مي‌دهد
راه
خود را به تابلوي کج‌آويخته به ديوار
کوره مي‌کند: او با کوره‌راه مرده است
با همه پريشاني
به آسمان بنگريم
زمين گرچه خسته، نيز چنين مي‌کند]
عالم ـ در هر آنچه که نيست ...